- ҳай
- I[هي]1. калимаи танбеҳ ва огоҳонидан ҳой!2. дар мавриди таъриф ва таҳсин гуфта мешавад ҳай дареғ!, ҳай бале! ва баъзан таассуфII[هي]бисёр, такрор ба такрор, паиҳам, пайваста, доимIII[هي]:ҳай кардан а) пеш кардан, рондан рамаро аз ҷое ба ҷое, одамро аз ҷое; б) рондан, шудгор кардан (заминро)IV[هي]ҳаст, мавҷудV[حي]а1. ҷ. аҳё2. зинда; муқоб. майт (мурда)3. зинда, ҷовид, ҳамеша (яке аз ном ва сифоти Худованд)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.